#เปิดโปงพระเก๊นาดูน ตอนที่ 4

แอบอ้าง ยัดเยียด บิดเบือน จับฉ่าย ยำละเลง ศิลปะต่างยุคต่างสมัย ต่างบริบท ต่างท้องถิ่น ต่างอารยธรรม พุทธมณฑลอีสานในสมัยทวารวดี พระพุทธศาสนาที่เผยแพร่เข้าในดินแดนสุวรรณภูมิเป็นนิกายเถรวาทดั้งเดิม โดยพุทธศาสนิกชนมีความศรัทธาเลื่อมใสบวชเป็นพระภิกษุจำนวนมาก และได้สร้างสถูปเจดีย์ไว้สักการะบูชา เรียกว่า "สถูปรูปฟองน้ำ" เหมือนสถูปสาญจีในประเทศอินเดียที่พระเจ้าอโศกมหาราชทรงสร้างขึ้น โดยศิลปะในยุคนี้ เรียกว่า "ศิลปะทวารวดี" ศิลปะทวารวดีเกี่ยวกับพระพิมพ์พระเครื่องของพระกรุนาดูนที่ค้นพบเมื่อปี 2522 เป็นศิลปะในคติความเชื่อในพุทธศาสนานิกายฝ่ายเถรวาท พระพิมพ์ที่ขุดพบมีการจารึกเรื่องราวเกี่ยวกับพุทธประวัติช่วงเวลาและเหตุการณ์สำคัญต่างๆและมีการขุดพบพระบรมสารีริกธาตุบรรจุอยู่ในสถูปที่ทำด้วยทองสำริดมีส่วนประกอบ 2 ส่วนคือ 1.ส่วนยอดมีลักษณะเป็นปล้องไฉนจำนวน 2 ปล้อง ส่วนบนสุดเป็นปลียอดกลม 2.ตัวสถูปทำด้วยทองสำริด มีลักษณะคล้ายระฆังหรือโอคว่ำ ส่วนยอดของตัวสถูปจะรับเข้ากับส่วนล่างสุดของส่วนยอดพอดี แต่พุทธศาสนาสมัยศรีวิชัยได้รับอิทธิพลของพุทธศาสนานิกายมหายานที่มีความเชื่อเรื่องการบำเพ็ญบุญเพื่อเป็นพระโพธิสัตว์ ส่งผลให้การสร้างพระพิมพ์ในสมัยศรีวิชัยจากที่สร้างพระพิมพ์เพื่อสืบพระศาสนาเปลี่ยนแปลงไปสู่การสร้างเพื่อเป็นการอุทิศส่วนกุศลให้แก่ผู้ตายและเป็นการสะสมบุญเพื่อเป็นพระโพธิสัตว์ในภายหน้า ดังการค้นพบโพธิสัตว์"มหากรุณิกะ"ทำท่าครุ่นคิด โพธิสัตว์ฝ่ายมหายาน สลักหินที่แหล่งโบราณคดีเขาพระนารายณ์หรือเขาศรีวิชัย อำเภอพุนพิน จังหวัดสุราษฎร์ธานี ของกรมศิลปากร ตามข่าวที่นำเสนอจึงไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่อะไร เพราะพระพิมพ์โพธิสัตว์ดังกล่าวต่างก็ค้นพบในหลายพื้นที่ทางภาคใต้ อันเป็นอาณาจักรศรีวิชัยมาแต่โบราณ อีกประการหนึ่งตัวอย่างโพธิสัตว์ที่ค้นพบไม่ใช่เป็นพิมพ์พระเครื่องที่เกิดจากการสร้างจากแม่พิมพ์แต่เป็นการแกะสลักลงไปในหิน การศึกษาเรียนรู้เกี่ยวกับศิลปะของพระพิมพ์พระเครื่องในแต่ละยุคสมัยต้องรู้จักแยกแยะวิเคราะห์องค์ประกอบพื้นฐานของความรู้หลากหลายแขนงอย่างละเอียดรอบคอบเสียก่อน เพื่อให้เกิดความถูกต้องตามหลักฐานทางประวัติศาสตร์และโบราณคดีก่อนที่จะนำมาเสนอต่อสาธารณชน การเอาข่าวหรือข้อมูลใดๆมานำเสนอ โดยที่ไม่มีการวิเคราะห์กลั่นกรองหรือตรวจสอบความจริงแล้วแสดงความคิดเห็นว่าพระพิมพ์โพธิสัตว์อวตารโลกิศวรซึ่งมีลักษณะคล้ายคลึงกับจตุคามรามเทพหรือลูกสะบ้านาดูนเป็นการนำเสนอข้อมูลที่บิดเบือนความจริงทิ้งสิ้น เมื่ออ้างอิงข้อมูลตามหลักฐานทางประวัติศาสตร์และโบราณคดี ปรากฏอย่างเด่นชัดว่า"ศิลปะทราวดี"กับ"ศิลปะศรีวิชัย"มีความแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงตามคติความเชื่อในพุทธศาสนาต่างนิกายกัน ดังนั้นพิมพ์จตุคามรามเทพนาดูนหรือพิมพ์ลูกสะบ้านาดูนเป็นการอุปโลกน์ขึ้นมาเองไม่มีความเกี่ยวข้องกับพระกรุนาดูนที่ค้นพบเมื่อปี 2522 แต่ประการใด https://www.matichon.co.th/entertainment/arts-culture/news_835888 ผู้เรียบเรียง : เศรษฐศาสตร์ อินทรพานิชย์